XIII Eurofolk: "Tlalolini" w sombrerach i pióropuszach

Nie ma nic piękniejszego dla Meksykanina jak aplauz publiczności podczas występów w Polsce. Sombrera tancerzy, wirujące w tańcu kolorowe spódnice tancerek i wesoło przygrywający, przystojni mariachci to najbardziej charakterystyczne cechy występów zespołów meksykańskich.

Nazwa kapelusza sombrero pochodzi od hiszpańskiego słowa sombra oznaczającego cień. Ten wysoki kapelusz słomiany lub filcowy z miękkim, szerokim rondem był używany w Hiszpanii w XV i XVI wieku i stamtąd trafił do hiszpańskich kolonii. To narodowe nakrycie głowy Meksykanów. Sombrero noszą członkowie mariachi, czyli tradycyjnych ludowych orkiestr. To kolejny symbol Meksyku. Mariachi wywodzą się z tego samego stanu co tequilla. Nazwa grupy muzyków - gitarzystów, mandolinistów i trębaczy, jak i pojedynczego muzyka, pochodzi prawdopodobnie od francuskiego mariage, czyli ślub i właśnie na ślubach na początku występowali mariache. Potem się to zmieniło. Muzyki mariachi, grających na trąbkach, mandolinach, mniejszych i większe gitarach i skrzypcach, można posłuchać nie tylko będąc w Meksyku, także podczas zamojskiego Eurofolku.

Oficjalne tańce meksykańskie odzwierciedlały salonowe maniery, zaloty i walkę pierwiastka damskiego z męskim - podobnie jak w hiszpańskiej corridzie - walkę z bykiem. W tańcu, w parach lub korowodach par - mężczyzna to symbol torreadora - pogromcy i myśliwego, a kobieta symbolizuje byka, który choć nieobliczalny, musi w końcu ulec w starciu z mężczyzną. Większość tańców wzbogaca ogień cygańsko - indiańskich przytupów i sapateos - stepowania.

W Meksyku folklor jest bardzo popularny. Państwo dzieli się na 32 stany. Każdy stan na swój folklor i specyficzne tańce. Taniec Azteków przypisany jest do miasta Meksyk, inny taniec - jalisko, z zachodniego stanu o tej nazwie, który jest również kolebką mariachi, meksykańskich orkiestr. Do tego tzw. jaleo, czyli okrzyki rozgrzewające atmosferę tańca.

Tancerki zakładają charakterystyczne dla danego regionu kolorowe, szerokie spódnice. Każdy taniec jest opowieścią, jest grą pomiędzy kobietą a mężczyzną. Ważnym rekwizytem staje się sombrero, za którym para ukrywa się podczas kończącego taniec pocałunku. Odebranie mężczyźnie sombrero przez jego partnerkę oznacza jej triumf.

Prof. Carlos Uribe García, kierownik zespołu Ballet Folklórico Tlalolini (Tierra en Movimiento) z Buenavista de Cuellar na pytanie dlaczego tańczy właśnie folklor odpowiada, że już jako małemu chłopcu podobał mu się taniec. Rodzice zabierali go na zabawy i pozostawiali na parkiecie. Pod względem tańca zawsze był szalony. Z tego właśnie powodu zaczął tańczyć folklor i prezentować innym swoje korzenie. Jest bardzo szczęśliwy, że robi to, co kocha. Tak spełnił swoje dziecięce marzenia.

- Mój strój z tańca Azteków pochodzi sprzed podboju Meksyku przez Hiszpan. Nie każdy to wie, ale w Meksyku są piramidy. Na nagrobkach znajdujących się w piramidach odnalezione zostały hieroglify i rysunki prezentujący takie właśnie stroje, pióropusze z czasów azteckich oraz dawne instrumenty. Na ich wzór zrekonstruowaliśmy nasze kostiumy i układy choreograficzne do tańca. Choreografką jest moja żona, Yadira Ayala. Udało się zrekonstruować taniec i choreografię z tego, co znaleziono na rysunkach w piramidach sprzed tysięcy lat - mówi Carlos Garcia.

Potem był okres, po podbojach hiszpańskich, kiedy przybyli Hiszpanie ze swoją kulturą, ze swoimi tańcami. Gdy Meksyk został wyzwolony mieszkańcy zaczęli kreować swoje tańce. Hiszpańskim nadali "dotyk" meksykański, z ich radością i kolorem. I tak powstały tańce, które zachwycają zamojską publiczność.

Meksykański zespół Ballet Folklórico Tlalolini (Tierra en Movimiento), liczący ok. 300 osób, finansowany jest w części przez miasto w którym działa - Buenavista de Cuellar, czyli mają opłaconą salę, natomiast kostiumy, atrybuty do tańca oraz podróż do Polski sfinansowali z własnych środków, a wszystko to przez miłość do tańca. Na próbach spotykają się trzy razy w tygodniu, w poniedziałek, środę i piątek i ćwiczą przez trzy godziny przez cały rok. Ich zespól to trzy grupy - dziecięca, młodzieżowa (prezentująca się w Zamościu) i dorosła. Jako zespół folklorystyczny wybili się ponad grupy folklorystyczne z większych miast. Znajdujące się w nazwie zespołu słowo "Tlalolini" pochodzi z czasów Azteków i oznacza "ziemia w ruchu", co w pełni oddaje sytuację kiedy tańczą Meksykanie.

Działają w miejscowości Buenavista de Cuellar liczącej sobie trzy tysiące osób, czyli ok. 10 proc. mieszkańców tańczy w zespole folklorystycznym. Nazwa oznacza dobry widok, ponieważ miejscowość leży w dolinie otoczonej górami.

Kierownik zespołu z Meksyku, po wyrażeniu zachwytu nad Zamościem, przywołał historię z XIX w. związaną z jego miejscowością. Zdarzyło się, że na miejscowość napadli wrogowie aby zrabować zwierzęta i ukraść im wszystkie kobiety. W obronie kobiet zginęło wówczas wielu meksykańskich mężczyzn. I nie mogło być inaczej. Mężczyźni z Buenavista twierdzą, że ich kobiety są najpiękniejsze i najwspanialsze. Ta walka stała się dla nich triumfem. Na pamiątkę tego dnia, 30 kwietnia, obchodzą święto swojej miejscowości.

Carlos García pracuje jako nauczyciel w szkole tańca II stopnia. Pozostała część zespołu to studenci i uczniowie. Na swoje tournée do Polski wyjechali jeszcze przed końcem roku szkolnego i musieli uzyskać na to pozwolenie. Koszt wyjazdu studentów i młodzieży ponieśli w dużej rodzice i zdarzyło się, że były to pieniądze z kredytu bankowego po to, aby ich dzieci mogły skorzystać z tego doświadczenia jakim jest pobyt na MFF Eurofolk. Przed przyjazdem do Zamościa wystąpili w Myślenicach i Hrubieszowie. Ich pobyt w Polsce to rewizyta za pobyt zespołu z Hrubieszowa w ubiegłym roku w Meksyku.

Meksykańscy tancerze są w Polsce po raz pierwszy. Dla Carlosa jest to pierwsza od 1997 r. wizyta w Polsce. Ze wszystkich krajów, które zwiedzili Polska podoba im się najbardziej, jeśli chodzi o mentalność ludzi i folklor. Szczególnie ważne jest - jak podkreśla - być tutaj dlatego, że my Polacy jesteśmy narodem bardzo katolickim, a on może być na ziemi, na której żył Jan Paweł II. W Meksyku bardzo kultywuje się postać Jana Pawła II. Grupa z Meksyku, po ostatnim koncercie w poniedziałek przy restauracji Muzealna na Rynku Wielkim, powróci do swojego kraju. - W swoich sercach zabierzemy Polskę - zapewnia przystojny Meksykanin.

Pilotem i tłumaczem grupy z Meksyku była Wioletta Pytka.

Portal Zamość onLine jest patronem medialnym
XIII Międzynarodowego Festiwalu Folklorystycznego "Eurofolk - Zamość 2014"

Zobacz podobne:
     XVII Eurofolk: Spotkanie narodów w Zamościu / 2018-07-18
     17. Eurofok - barwny korowód na ulicach Zamościa / 2018-07-12
     XVII Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny "EUROFOLK" - program / 2018-07-08
     XVI Eurofolk: Folklor świata królował w Zamościu / 2017-07-19
     XVI Eurofolk: Roztańczony korowód w Zamościu / 2017-07-14
     XVI Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny EUROFOLK - program / 2017-07-05
     XVI MFF EUROFOLK - uczestnicy / 2017-07-05
     15. Eurofolk: Ekwador zatańczył w Morandówce / 2016-07-13
     XIV Eurofolk: Gala folkloru świata / 2015-07-29
     XIV Eurofolk: Zespoły o sobie i Zamościu / 2015-07-27
     XIV Eurofolk: Miss z USA, Mister z Francji / 2015-07-23
     XIV Eurofolk: Oblicza folkloru, czyli podróż po pięciu kontynentach / 2015-07-20
     Zamość żyje Eurofolkiem - rozmowa z Jolantą Kalinowską-Obst / 2015-07-17
     XIV Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny "Eurofolk" - program / 2015-07-10
     Folklor z pięciu kontynentów zagości w Zamościu / 2015-06-18
     XIII Eurofolk: Więcej niż folklor / 2014-07-31
     XIII Eurofolk: Dzieci Ghany / 2014-07-28
     Folklor ponad podziałami - konferansjerzy o Eurofolku / 2014-07-24
     XIII Eurofolk: Krupnicka polka i chilijski cueca / 2014-07-23
     XIII Eurofolk: Miss i Mister Eurofolku / 2014-07-22

Warto przeczytać:

[do góry]