Po niedawnych wyborach parlamentarnych analizy politologiczne zrobili już praktycznie wszyscy i na wszelkie możliwe strony. Ja zaś chciałbym poruszyć bardzo konkretny wątek, który w moim przekonaniu będzie miał fundamentalne znaczenie dla przyszłości naszego miasta. To znaczy może mieć, o ile zainteresowane osoby podejdą do sprawy poważnie. A jest na to szansa, bo wiem, że nie tylko ja o niej pomyślałem. Wyborcy zdecydowali, że mandatu poselskiego do Sejmu X kadencji nie otrzymała Kornelia Wróblewska z Koalicji Obywatelskiej. I bynajmniej nie było tak, iż o braku reelekcji zdecydowała niewielka liczba głosów. Przeciwnie - choć tym razem pani Wróblewska startowała z regionu, z którego pochodzi, to zdobyła poparcie zaledwie 2807 wyborców. Dla porównania, zamojski radny Rafał Zwolak otrzymał ponad dwa tysiące głosów więcej, a i tak nie dostał się do parlamentu. W samym Zamościu zresztą Zwolak zdobył więcej głosów aniżeli Wróblewska w całym okręgu.

Z tego płyną według mnie dwa zasadnicze wnioski. Po pierwsze: przykład pani Kornelii Konstancji pokazuje dobitnie, jak nie należy sprawować mandatu poselskiego. Wyborcy tak naprawdę nie mieli szans dowiedzieć się, co tak naprawdę pani poseł robi w Sejmie. Dość powiedzieć, że sama najbardziej eksponowała w swojej działalności walkę z "niesprawiedliwą ustawą" odbierającą wysokie emerytury funkcjonariuszom PRL-owskiej nomenklatury. Pozostałymi sprawami zajmowała się... powiedzmy, że tyle o ile. Starała się pokazać np. jako działaczka na rzecz osób niepełnosprawnych, ale z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że odsuwała się ilekroć problem był dla niej zbyt trudny do pojęcia, nie mówiąc już o zrobieniu czegokolwiek na rzecz jego rozwiązania. Do tego dodajmy jeszcze historie związane z rozłamem w .Nowoczesnej, gdyż pani poseł była w pierwszej grupie osób, które opuściły klub parlamentarny partii z kropką i przeniosła się do PO-KO. Oczywiście to bardzo miła i kulturalna kobieta, ale jednak stanowczo nie do polityki. Zwłaszcza tam, gdzie trzeba aktywnie działać i budować.

Działaniu i budowaniu miało służyć stworzenie w Zamościu przy Ormiańskiej 6A jej biura poselskiego. Kiedy przypomnę sobie tamto wydarzenie, nie mogę się nie uśmiechnąć. Zwłaszcza gdy wspomnę panią Lidię Stanisławek, która przyszła wówczas rozpromieniona, z pełnym koszem kwiatów lub słodyczy (niestety dokładnie już nie pamiętam) i podkreślała, że czekała aż w Zamościu powstanie takie miejsce. Pamiętam, jak sama pani poseł mówiła, że bardzo chce, aby ono żyło, aby przychodziła tu młodzież spotykać się z ludźmi, którzy odnieśli sukces, by właśnie młodzi ludzie uwierzyli, że nie jest istotne pochodzenie, aby dojść do wielkich rzeczy. Co z tego wyszło, wszyscy wiemy. Nawet wizyty pani poseł w biurze były tak ciche, że obecny radny Sławomir Ćwik w wywiadzie przed rokiem przyznał mi rację, iż Kornelia Wróblewska bywa tam dość rzadko - potem dopiero dowiedział się, że jednak odwiedza ona swoje biuro.

Teraz zostanie ono zlikwidowane. Niemniej co by o nim nie mówić - działało. I stanowiło jakiś terytorialny punkt zaczepienia dla zamojskiej opozycji. Dlatego właśnie stawiam wniosek drugi: za punkt honoru powinna ona obrać sobie, by to miejsce dla siebie zachować. Oczywiście powinna zarazem zadbać, aby kolejne miesiące i lata jego funkcjonowania były znacznie bogatsze w działalność, ale tego chyba pisać już nie muszę. A i sami zainteresowani zdają sobie sprawę, że wymaga to też sporych środków finansowych. To jednak myślę, że jest do zrobienia biorąc pod uwagę ich elektorat w mieście i regionie. Pozostaje kwestia rzeczywistych chęci.