Nastał koniec. Medale i rózgi rozdane. Te pierwsze trzeba było wywalczyć samemu, więc poszło nam kiepsko. Za to w łajaniu i rozdawaniu cięgów jesteśmy bezkonkurencyjni! Szczególną aktywność przejawiają na tym polu oczywiście politycy. Ci sami, którym z coraz większym trudem przychodzi sztuka uchwalenia zgodnej z konstytucją i prawem ustawy. Za to na sporcie znają się bez wyjątku wszyscy. Mimo tego, że spora część z nich byłaby w stanie zostać zdublowana w juniorskim biegu na 800 metrów... Ciekawe, że pani minister sportu, która głos powinna zabrać jako pierwsza, akurat milczy. Ale ponoć szykuje poważną konferencję. Jestem więc pewny, że ino patrzeć, usłyszymy o uzdrawianiu polskiego sportu, o lepszych planach i koniecznych zmianach. Padną również zapewne słowa o nowej strategii, skuteczniejszych pomysłach, ogromnych nadziejach i nie mniejszych oczekiwaniach. Obawiam się tylko, aby na tym się nie skończyło, bo wiemy już z doświadczenia, że o wiele łatwiej świętować rozpoczęcie budowy autostrady niż jej oddanie do użytku.

Klub Londyn się nie sprawdził. Bez dwóch zdań, skórka nie okazała się warta wyprawki. Pieniądze (niemałe) trzeba więc zacząć wydawać inaczej. Kilku starszym panom i paniom należy podziękować za współpracę, a do stołu zaprosić tych, którym na igrzyskach się powiodło. Bo znają istotę sportowego sukcesu od środka, dotknęli jej, posmakowali i wiedzą, jak go osiagnąć. Nie wierzę, że Białoruś, Korea Północna czy Azerbejdżan mają od nas więcej kasy na olimpijskie przygotowania. Problem tkwi moim zdaniem w skostniałych i przestarzałych systemach panujących w konkretnych związkach. I ludziach, którzy nimi zarządzają. Skoro Zieliński czy Włodarczyk mimo zdobycia medali mają pretensje do działaczy, to znaczy, że warto ich wysłuchać i pewnym osobom "podziękować".

Albo skończy się znowu na pięknych słowach, a za cztery lata będzie jak w pewnej piosence Lady Pank. Kto zgadnie - jakiej?

autor / źródło: Tomasz Tomczewski / Gazeta Zamojska
w wersji drukowanej czytaj w
dodano: 2012-08-14 przeczytano: 3024 razy.